Pierwszą świątynię, wówczas ariańską, wybudował w tym miejscu jeden z właścicieli Staszowa Olbracht Łaski (syn Hieronima Łaskiego). W 1596 r. zbór przekształcono w kościół katolicki pw. Ducha Świętego. W 1689 r. drewniany kościół spłonął i wybudowano na jego miejsce kolejny, także drewniany. Kościół murowany wybudowano w latach 1828–1833. W nocy z 8 na 9 sierpnia 1944 r. kościół został częściowo zniszczony podczas nalotu niemieckich bombowców. W 1945 r. podjęto pierwszą próbę jego odbudowy, ale władze komunistyczne odmawiały zgody przez kolejne 32 lata. W sierpniu 1982 r. przystąpiono do budowy świątyni, według projektu architekta Jerzego Wójcika, którą można podziwiać obecnie. Kościół powstał jako votum wdzięczności za uratowanie życia papieżowi Janowi Pawłowi II po zamachu 13 maja 1981 r. 15 maja 2011 r. dekretem biskupa sandomierskiego Krzysztofa Nitkiewicza kościół został wyniesiony do rangi Sanktuarium Świętego Jana Pawła II. We wnętrzu znajduje się kaplica św. Jana Pawła II z jego relikwiami, a w dolnej kondygnacji ikona Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, uratowana z pożaru w 1944 roku.