Historia miejscowości sięga czasów króla Bolesława Chrobrego, który nadał Koniemłoty Benedyktynom ze Świętego Krzyża. Parafia koniemłocka istniała już w XIV wieku. Po pierwszym, drewnianym kościele nie pozostał żaden ślad. Kościół wzniesiony został w latach 1637-1649 w stylu późnorenesansowym, z fundacji Benedyktyna – ks. Łukasza Sokołowskiego. W 1708 r. dobudowano wieżę barokową, a w 1732 r. kaplicę. Po pożarze w 1770 roku kościół został odnowiony i przebudowany. Najciekawszym fragmentem kościoła jest jego prezbiterium. Spoczywa ono na zrębach gotyckich, nakryte sklepieniem kolebkowym z lunetami, zdobionym sztukateriami w stylu kalisko-lubelskim. Styl kościoła określany jest różnie: od późnego renesansu, poprzez wczesny barok, po gotyckie wpływy. Świątynia składa się z trzech naw.

Charakterystycznym fragmentem architektury jest wysoka, 26-metrowa wieża, obok której znajduje się okrągła baszta.

Plebania to dawny klasztor Benedyktynów Świętokrzyskich. Budynek klasztorny, wzniesiony w 1667 roku, stoi obok świątyni. Dawniej połączony krytym przejściem z kościołem; w 1825 roku przebudowany na plebanię. Klasztor jest murowany, z kamienia, jednopiętrowy, częściowo podpiwniczony i frontem zwrócony na wschód.