Kurozwęki, to miejscowość, której istnienie notowano już w XIII wieku. Kościół pw. Wniebowzięcia Matki Boskiej i św. Augustyna istniał już ok. 1470 roku. Od 1487 był to kościół parafialny i klasztor kanoników regularnych laterańskich, których sprowadził z Krakowa kasztelan sandomierski i podskarbi koronny, Piotr z Kurozwęk. W tym czasie kościół został rozbudowany i wzniesiono klasztor. W 1827 r. kościół parafialny i klasztor oddany został na schronisko dla starców ss. Miłosierdzia. Świątynia jest wybudowana z kamienia, w stylu gotyckim, z przekształceniami późnorenesansowymi i barokowymi. Prowadzi do niej barokowa brama murowana, nakryta dwuspadowym daszkiem.  Dawny klasztor – bezstylowy, z gotyckimi i wczesnobarokowymi elementami architektonicznymi. Murowany, jednopiętrowy – od 1845 r. oddany na schronisko dla starców. Na dziedzińcu znajduje się figura późnobarokowa z 1776 r. Na kolumnie rzeźba bł. Stanisława Kazimierczyka, kanonika laterańskiego.